ഓരോ ദിവസത്തിനും അതിന്റേതായ മാനങ്ങളുണ്ട്.
ഇല്ലെ?
എന്നുനര്‍ന്നപ്പോള്‍ ചിന്തിച്ചത് എന്തായിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ പിന്നീട്ആണ് ഞാന്‍ ഒര്കരുള്ളത്. എന്തായാലും ഈ ദിവസങ്ങള്‍ക്കു ഒരു ഉന്മേഷം ഇല്ലാതില്ല.എല്ലാത്തിനും ഉപരിയായി ഞാന്‍ കൊണ്ട് നടന്നിരുന്ന സ്വപ്നമായിരുന്നു അവന്‍. അതെ . എന്റെ മകനെ കാണാന്‍ പോകുന്നതിനുള്ള ദിവസങ്ങള്‍ ചുരുങ്ങി വരുന്നത് ഒട്ടൊന്നുമല്ല എന്നില്‍ ഉന്മേഷം നിരക്കുന്‍അത് നിരാനിലാവിന്റെ ഒളി പടര്‍ത്തി അന്നവള്‍ വന്നപ്പോഴും മനസ് സന്തോഷത്താല്‍ മതി മറന്നിരുന്നു.എന്നോ മാഞ്ഞുപോയിരുന്ന പ്രതീക്ഷകലക്ക് ചിറകു മുളക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും അവളുടെ വരവോടെ ആയിരുന്നു.
ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ഒന്ന് അവളുടെ കണ്ണ് നീര്‍ തന്നെയാണ്.അതെന്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണീരിനെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചത് കൊണ്ടായിരിക്കാം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ