ഏതോ ഒരു നിയോഗം പോലെ ഇവിടെ വന്നു പെട്ടപ്പോള്‍ ഒരിക്കലു വിചാരിച്ചിരുന്നതല്ല ഇത്രയും .....
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും വാത്സല്യത്തിന്റെ ഉറവ പോട്ടിയോഴുകുമ്പോള്‍ തോന്നും എന്നോ ചെയ്തു പോയ സുകൃത ഫലമാവാം.
മരുഭൂയിലെ മണല്‍ കാട്ടെട്ടു തളര്‍ന്നിരുന്ന മനസ്സും ശരീരവും ,ഇന്ന് അനുഗ്രഹീത നിമിഷങ്ങളില്‍ ആനന്ദം അനുഭവിക്കുകയ്യാണ്.പോയ്മറഞ്ഞ കാലത്തിലെ മുറിവുകള്‍ സ്നേഹത്തിന്റെ ഈ കുത്തൊഴുക്കില്‍ മാഞ്ഞു പോകുന്നു.
ഓര്മകളിലുള്ള ഹേമം മനസ്സില്‍ നിറച്ചിരുന്നതു നാളെയിലെ ഈ ദിനങ്ങിലെക്കുള്ള സുഖകരങ്ങളായ ചിന്തകളായിരുന്നു.
ജന്മ സാഫല്യത്തിന്റെ നിര്‍വൃതിയില്‍ നാളെയുടെ ദിവസങ്ങിലേക്ക് ജാലകള്‍ തുറന്നിടുമ്പോള്‍ വീണ്ടുമെന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ആശങ്കകള്‍ക്ക് ഇടമില്ല...
രാത്രി മഴയുടെ ഈ ഈണവും , ഈറനണിഞ്ഞ മരചില്ലകളില്‍ നിന്നടര്‍ന്നു വീഴുന്ന നീര്തുള്ളികളുടെ വെണ്മപ്രണയിനിയോടും ഈ കുരുന്നിനോടും ഒപ്പമിരുന്നു കൈ കുമ്പിളില്‍ നിറയ്ക്കുവാനും മാത്രമല്ലേ ഞാനെന്നും ആഗ്രഹിച്ചുള്ളൂ.
ആകാശത്തില്‍ ഒഴുകിനടക്കുന്ന ആ മേഖങ്ങളും നാളെയുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ തന്നെ.
